Sorun Yaratmayan Kıyafet

"Sadece beyaz değil, küçük

Sımsıkı örtülmüş, küçük

Tatlı rüyalar sana, küçük

Işığı kapat küçük yatak!"

   Birileri karşıma çıkıp Sylvia Plath'ın çocuklar için hikâyeler yazmış olduğunu söyleseydi inanmazdım. Lady Lazarus'u okuduktan sonra bir de, asla. İlk önce biraz kitabın içeriğinden bahsedeyim. Sonrası için başka planlarım var.

   Uzun bir şiir ve iki hikâyeden oluşan bir kitap, Sorun Yaratmayan Kıyafet. Yatak Kitabı, Sorun Yaratmayan Kıyafet ve Bayan Şeri'nin Mutfağı. Yatak Kitabı şiir. Diğer ikisiyse, hikâyeler. Kısaca değindikten sonra asıl bahsetmek istediğim konuya geliyorum. Şimdiye kadar kitaplarda, yazara ve özel yaşamına dair psikolojik çözümlemeler ve anlam arayışları yapmamaya, Salinger'ın Yükseltin Tavan Kirişini Ustalar ve Seymour, Bir Giriş'in dörtte birini ithaf ettiği amatör bir okuyucu - yani okuyup geçen biri- olmaya çalıştım. Bu sefer bir istisna yapacağım.

   "Max hardal rengi kıyafetiyle kızak da kaydı. Bir ya da iki kere devrilip bir kar tepeciğinde buldu kendini. Ama kıyafeti çok sıcak tutuyordu, bu yüzden SORUN DEĞİLDİ."

   Sylvia Plath yaşamının belli dönemlerinde intiharı denemiş, ki sonunda da başarmış; şiirlerinden okuyucuya ölüm, yalnızlık ve yabancılaşma fısıldamış bir şair. Yaşam şeklini de eserleriyle örtüştürebilmiş, sırt çevirdiği dünyaya iki yüzlü olmadığını ispatlamıştır. Bu bilgiden sonra, tamamen varsayımlar üzerinden ufak noktalara değinmek istiyorum.

 "Ölmek

Bir sanattır, her şey gibi.

Özellikle iyi yaparım."

                Sylvia Plath

   Sylvia Plath'ın her daim yaşamında sığınacak bir yerler aramış olması pek de zor tahmin edilebilecek bir şey değil. Belki bu sığınacak yeri karanlıkta, uykuya dalıp gittiği -ki uykuya yarı ölüm diyebiliriz- sımsıkı örtülmüş yatağında kavuşuyordu. Özlemini çektikleri kendisine rüyalarında bahşediliyordu belki.

   Sorun Yaratmayan Kıyafet. İsim size de rahatlatıcı, güven veren bir isim gibi gelmiyor mu? Soğuklardan, insanların bakışlarından sizi koruyan; her daim içinde mutlu olabildiğiniz ve bütün bir sene üstünüzden çıkarmayacağınız bir kıyafet. Huzur için insan başka ne isteyebilir?

   "İnanın ya da inanmayın, Bayan Şeri'nin mutfağındaki her elektrikli alet aynı şeyi istiyordu. Çamaşır makinesi kabarık bir kek pişirmek istiyordu. Fırın, Bay Şeri'nin gömleklerini tart hamuru gibi gıcır gıcır yapmak istiyordu. Kahve makinesi dondurmayı tatmak için can atıyordu."

   Etrafıma baktığımda tek gördüğüm birbirinin işine heveslenen, sürekli yer değiştirmeye çalışan ve yaptıklarından şikayet eden bir avuç insan. Burada bahsettiğimi sadece meslek olarak da görmeyin. Bazen sıcak bir çay alıp oturmaktan, konuşmadan durmaktan ya da sadece karşındaki insanın gözüne bakmaktan bihaber bir avuç insan. Belki de bunlardan sıkılmıştı o da. Böyle bir öykü yazmak istedi çocuklara. Belki bir an gelir de kavrarlardı onlar da. Belki de...

   Sylvia Plath'ın Sorun Yaratmayan Kıyafet'i İmge Kitabevi'nden. Meselimin sonuna gelirken diyorum ki; okuyun.